صحبت از بزمی ست که پذیرایی و شام دادن دیگر به چشم نمی اید صحبت از اسفالت کردن ، مسجد ساختن و گرفتن ستاد شخصی است صحبت از هدیه هاست صحبت از خرید (نه اجاره) ستاد انتخاباتی است صحبت از وعده که نه قول هاست
چه آشفته بازاری ست این انتخابات
اینجا میانه بزرگترین شهرستان استان با ظرفیتی بالقوه با دو نماینده در مجلس ، میانه هم اماده انتخابات است همانند سایر شهر ها اما ...
اما ما اینجا چیزهایی را میبینیم و میشنویم که گاهی تصور می کنیم یادمان رفته که میخواهیم انتخاب کنیم نه معامله ، یادمان رفته که دنبال رای آگاهانه باشیم نه رای نقدی
ما برای شهرمان باید رای بدهیم اما رای فقط کاغذی نیست که وارد صندوق میشود رای ما شرافت ماست رای ما فهم ماست رای ما مسئولیت ماست رای ما حب و غیرتمان نسبت به شهرمان است رای ما آینده شهرمان است .
ولی بدانیم و بفهمیم برای چه و به چه کسی رای میدهیم ...
چرا نمی پرسیم معیار انتخابمان چیست ؟
سلامت کاری و رفتاری ، سابقه و رزومه قوی ، تفکر و گرایشات سیاسی و ...
چرا باید چون خرجمان میکند تا نمک گیر شویم باید برایش رای دهیم
رای میدهیم چون خوب پول خرج میکند ؟ اصلا برای چه پول خرج میکند ؟؟ که چه بشود ؟ که به چه برسد ؟
اصلا در کدام عقل سلیمی این رفتار موجه است
پس میانه چه میشود .... این وسط حقی که خانواده و فرزاندانمان و همشهریانمان بر گردن ما دارند چه میشود
یادمان باشد مسئولیم نه برای فقط رای ، بلکه مسئولیم برای آگاهی سازی دوستانم مسئولیم برای شهرمان
بیایید فردی را انتخاب کنیم که صاحب تفکر باشد بیایید سلامت فرد و اطرافیانش را بررسی کنیم بیایید فرایند رشد فرد را ارزیابی کنیم بیاید اندیشه ها و گرایشات فرد را تحلیل کنیم بیایید برنامه و اهداف فرد را بشنوییم و با مقتضیات زمانی بسنجیم بیایید دو نفر را سزاوارانه راهی مجلس کنیم تا فردا ببالیم از انتخابمان
و در پایان پوزش از صاحبان قلم و رسانه این شهر که جسارتی شد و دستی به قلم رفت . خواستیم دردنامه ای باشد تا شاید انچه از دل براید بر دل نشیند
