
دو ماه پس از پیروزی انقلاب، گروهکهای مسلح کردی با پشتیبانی تجزیهطلبان، غرب آذربایجان را به آتش کشیدند. در ۳۱ فروردین ۵۸، ۲۰ هزار نفر به سولدوز(نقده) ترکنشین یورش بردند تا نقشهی تجزیه را عملی کنند. اما در اوج محاصره، حجتالاسلام حسنی با نیروهای داوطلب از ارومیه به میدان آمد و با رهبری شجاعانه، ضربهای سنگین به مهاجمان وارد کرد. مقاومت جانانهی مردم، نقشهی دشمن را نقش بر آب کرد و سولدوز، به نماد ایستادگی بدل شد.
در روزهای اخیر پس از اعلام محکومیت به اعدام حمید حسین نژاد باعنوان عاملیت اصلی در شهادت مرزبانهای نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (استوار دوم حمید حاجی زاده، استواریکم محبوب نوری، استوار دوم مهدی حسین زاده، مهدی کلسر، امیر قربانی،محمد حسین زاده،سعید قلابی و عباس قادری)، رسانه های خارج نشین حامی گروههای تروریستی تبلیغات گسترده ای علیه این حکم آغاز کرده و این قاچاقچی کالا را فعال سیاسی نامیدند تا بلکه بر جنایت او سرپوش بگذارند. حتی پس از اعدام این تروریست ، گروهک تروریستی پژاک با اظهار انزجار از اعدام عامل تروریستی خود در پوشش کولبر و قاچاقچی کالا، سند محکم دیگری بر صحت حکم صادره برای حسین نژاد را عیان کرد. اما در نهایت خشم عدالت بود که انتقام خون شهدا را گرفت.
امروز، دشمن از شکست ۳۱ فروردین ۵۸ خشمگین و در شوک مانده است و انتقامش را کوردلانه و ناجوانمردانه با ترور مرزبانان بدون سلاح در هنگام عزیمت به مرخصی میگیرد. اما نمیداند آذربایجان، سرزمین میلیون ها ستارخان و ملاحسنی ها است ؛ ما برای وطن، جان میدهیم… اما خاک، هرگز نمیدهیم.
فیلم کشف شده از حمله تروریستی در کانال صدای میانه : https://t.me/vomir/249138