|
محمدصادق نائبی کنون ای شاهد شاهر! قدم قویدوم بو میدانهبرای شاعری چون من ، گرکدیر اولما دیوانه سنینله من ، گل و بلبل ؛ دولاننام گرد آن سنبل سنین تک من بو عالمده ، ندیدم فرز و فرزانه قونوش شاهد بئله ایتگی ، گهی تات و گهی ترکی بئله تایسیز دانیش سانکی ، شود در شعر دُردانه اگر تلمیع دانستی اونونلا قوشگیلان شعرین از آن جام می نابت ، منه وئر بیرجه پیمانه چه پرسوز و شرر باشد ، یانیق سؤزلر کی یازمیشسان عجب نآید ز سوز تو ، دوشه مجنون بیابانه سنینله من اولان چاغدا ، نیازی من نمی بینم نه بر کاخ سلاطین و نه ده ملک سلیمانه به دور شمع پرنورت ، دولانسین صادق عاشق جدا از شمع کی گردد بئله سئودالی پروانه؟ استاد حبیب شاهد |
"حبیب"م فرستاد مرقومه ای
چه خوش باشد از دست او نامه ای
به ترکی و تازی چه زیبا سرود
زلال و خرامان و زیبا چو رود
حبیب از هر آنکس که دیدم ، بتر
به هر عالم و هر هنرمند ، سر
بپرسید در واقعیت نه صنع
که پروانه عاشق بود یا که شمع
نشاید که پاسخ دهم این سئوال
به وقتی که سعدی بود در مقال
چه زیبا بیان کرده سعدی که شمع
بود عاشق واقعی از دو جمع
بیا بشنو از آنچه سعدی بگفت
که با گفتنش مغز این راز سفت:
شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه و سوز باری چراست؟
بگفت ای هوادار مسکین من
برفت انگبین یار شیرین من
چو شیرینی از من بدر می‌رود
چو فرهادم آتش به سر می‌رود
همی گفت و هر لحظه سیلاب درد
فرو می‌دویدش به رخسار زرد
که ای مدعی عشق کار تو نیست
که نه صبر داری نه یارای ایست
تو بگریزی از پیش یک شعله خام
من استاده‌ام تا بسوزم تمام
تو را آتش عشق اگر پر بسوخت
بخوان باري غزلهايي ، دولاندير بيرده پيمانه
سسينله كوك ائديم سازي ، بخوان با ساز آوازي
به پا آيي سر اندازم ، جانيم حاضيردي قربانه
بنازم شعر تلميعت ، ده يرلي ، شانلي ، قيمتلي
مريضا! دست گلچينت گؤزل دير فخر دُردانه
بيزه بير افتخار اولدو ، چنين گويش مباهات است
ملمّع قوشموشوق ايندي براي مرد فرزانه
اگر شور شرابت هست ، وگر ميليز چكير باده
اوزاق يول گئتمه اي جانداش! بيا با ما به ميخانه
منيم كؤكسوم دولو اود دو ، كجا مجنون چو من باشد؟
خودم مجنونترم جانا! كي دوشدوم بو بيابانه
گينه يازديم معمّاني جوابش ده اگر داني:
بولاردان هانسي عاشق دي: ميان شمع و پروانه؟!
منيم جان يولداشيم "صادق"! كلامت كرده ام عاشق
منيم اژدر بابام "واثق" نويسد خط جانانه
بگو او هم شود جاهد ، دئنن اولسون سؤزه شاهد
كه "شاهد" از كلام او گلر والله ي ايمانه
دئمه تلميع ده شاهد! تواني شعر گفتن را؟
چونان حافظ سخن گويم ، چكم سؤز زلفونه شانه!