بار دیگر هنرمندی بزرگ از بین ما رفت ، استاد بهرام سارنگ دیروز هیجدهم شهریور ماه سال نود بر اثر بیماری بعد از 15 روز بستری در بیمارستان در گذشت. استاد سارنگ از چند سال پیش در آمریکا اقامت داشتند. خداوند ان شالله این هنرمند بزرگ را مورد رحمت خویش قرار دهد.
بهرام سارنگ ۱۳ مهر ۱۳۳۰ میانه دیده به جهان گشود
کشش درونی به موسیقی از کودکی سرانجام او را به آواز خوانی رهنمون شد بیش از ده سال نداشت که آوازها و ترانه های پخش شده از رادیو را زمزمه وتکرار میکرد.
برنامه گلهای رادیوکه نخستین آموزگارش بود و شنیدن آواز بزرگانی چون بنان، قوامی، ادیب خوانساری، دردشتی، اقبال آذر و دیگران او را با دستگاههای موسیقی ایرانی آشنا کرد تا آنجا که در نوجوانی گوشه های مهم آواز ایرانی را می شناخت.ِ در۱۳ سالگی به آموختن نوازندگی ویولون پرداخت و همزمان با مقـدمات تئوری موسیقی آشنا شد، ۱۵ ساله بود که نخستین اجـرای آواز در صحنه را تجـربه کرد، در۱۷ سا لگی آوازش از رادیو تبـریز پخش شد.
همنشـینی با هنرمندان موسیقی ایرانی در تبـریـز همچون دکتر احـد بهجت و دکتر فـراهـی و بدست آوردن سـه دوره مقام نخست آواز در مسابقات هنری آموزشگاهـهای آذربایجان شرقی، انگیزه های او را در یادگیری هـرچه بیشتر آواز و گوشه هـای موسیقی ایرانی بیش از پیش کرد.
در ساـل ۱۳۵۰ برای ادامه تحصیل به تهران آمد و همزمان در کلاسهـای شبانه هنرستان عالی موسیقی ردیف های آواز را از استاد محمـود کریمی فراگرفت، روانشاد استاد اسماعیل مهـرتاش نیز او را در دانش اندوزی آواز بسیـار یـاری کرد.
در سال ۱۳۵۶ آواز او از رادیو ایران پخش شـد، از سال ۱۳۶۱ برای مشق خوشنویسی به خدمـت استاد روانـشـاد، مرتضـی عبدالـرسـولی (خوشنویس وموسیقیـدان وشاگرد برجستـه حبیب سماعی) رسید و مد ت ۵ سال ضمن آموزش خوشنویسی از دانسته های آن عـارف وارسته بهـره جست.
از سال ۱۳۶۷ همکاری خودرا با انجمن موسیقی ایران و واحد موسیقی رادیو و تلویزیون و گروه های موسیقی آغـاز نمود و کنسرت های فراوانی را در درون و بیرون کشور برگزار کرد.
زندگی نامه از سایت شخصی ایشان
http://www.bahramsarang.com برداشته شده است.
