کد خبر: ۳۳۹۵۱
۹۶۰ بازدید
۱ دیدگاه (۱ تایید شده)

با گذشت چند دهه هنوز نيمكتها مي سوزند!

۱۳۹۳/۱۱/۸
۰۰:۴۵

نمایش يك كليپ مرتبط  و  يا  دانـلـود

  کلیپ بالا با برنامه FxGuru برای دستگاههای اندرویدی تهیه و با یولید ویدئو استودیو میکس شده. هدف هنر نمایی و سرگرمی و تفریح نبود. خواستم یادمان بیافتد در چنین روزهایی در سال 1365 هواپیماهای رژیم متجاوز بعثی چطور بمبهایشان را سر مردم بی دفاع در شهرهایی مانند میانه که از ضد هوایی معمول آن زمان هم برخوردار نبودند می ریختند وقتی نمی توانستند در مقابل فرزاندان این ملت در جبهه و صحنه های نبرد بایستند.

می خواهم امسال در سالرزو بمباران مدارس میانه روی موضوعی متمرکز شویم که در این حادثه مورد بی توجهی قرار گرفته است و آن هم نقش منافقین کوردل در این حادثه است. تا به حال نقشه ای منتشر نشده که محل های مورد اثابت بمب و راکتها را نشان دهد. از همشهریانی که در نهادهای مختلف دسترسی به چنین آرشیوهایی را دارند خواهشمندیم مهر و موم از چنین پرونده هایی برداشته و برای انتشار در اختیار خبرنگاران و پژوهشگران قرار دهند. اگر کمی با تامل به نقاط برخورد بمب ها و راکتها نگاه کنید متوجه می شوید که نقاط بمباران شده در روز 12 بهمن ماه 1365 اکثراً از اطراف مدارس بزرگ آن زمان هستند. مانند اطراف دبیرستان بوعلی سینا، دبستان قدس سابق(شهیده سهام خیام فعلی)، اطراف دبیرستان سابق امام صادق(ع) در خ برق، مدرسه راهنمایی سابق سمیه(ماندانا) در خ سمیه که الان دبستان ابتدایی هست و دبیرستان زینبیه و دبستان ثارالله و ... .

کاملاً مشخص هست که هدف دشمن چه بوده است. هدف دشمن به خاک و خون کشیدن جوانان و نوجوانان و کودکان حاضر در مدارس بود که در اکثر مدارس ذکر شده در بالا راکتهایشان به خطا رفته و منازل و ساختمانهای اطراف مدارس تخریب شدند. هدف دشمن از بین بردن منازل و يا ساختمانهایی با حضور انگشت شمار افراد نظامی و غیر نظامی نبود.

 سوال : خلبانان عراقی چطور ساختمانهای مدارس را از غیر مدارس تشخیص می دادند در حالیکه آن زمان ساختمانهای بزرگ بسیاری برای هدف قرار گرفتن در دسترس و مشخص بودند؟

چه کسانی غیر از منافقین کوردل می توانستند محل مدارس میانه را در روی تصاویر هوایی تهیه شده هنگام بمباران شهر میانه در عصر روز 11 بهمن ماه برای خلبانان عراقی مشخص و نشانه گذاری کنند؟!  

============================

يك نظر از يك همشهريبرای هزارمین بار به گفته خلبان عراقی: هدف سپاه بود نه زینبیه. هدف مخابرات بود و نه حمام زنانه. باقیش میشه افسانه سرایی که دبیرستان زینبیه اله بود بله بود.

************************

توضيح و پاسخنمی دانم نگران مطرح شدن ایثار و فداکاری چه کسانی هستید؟! این ادعای شما واجب می کند به این موضوع هر سال و در انواع و اقسام مطالب و خبرها پرداخته شود. 

ادعاهای شما به وضوح باطل هست چون اکثر همشهریانی که در جریان هستند خبر بمباران مدارس میانه را شب قبل از بمباران از رادیوهای بیگانه يا رادیو عراق شنیده بودند و در خاطراتشان در کتابها و سايتها ثبت شده است. اگر به فرض شما و با استناد به کسیکه اسیر شده و نگران خودش هست، قصد خلبان عراقی سپاه بود می توانست همان برادران سپاهی را در جبهه جنگ بدون سنگر و پناه و مانع در فضای باز هدف قرار دهد نه در ساختمان سپاه. فکر نمی کردم چنین نظری درج شود وگرنه قصد داشتم بیشتر توضیح بدهم.  خلبان عراقی اگر قصد جان سپاهیان میانه را کرده بود می توانست در جبهه جنگ پیدایشان کند. در ساختمان سپاه دنبال کدام فرمانده می گشت که با کشتنش سرنوشت جنگ را تعیین کند و تغییر دهد؟! در حالیکه اکثر فرماندهان تعیین کننده سرنوشت جنگ در جبهه بودند! یک راکت برای ساختمان سپاه کافی بود و کاری را که می خواستند کردند و تنها مدافعان آسمان شهر را حذف کردند دیگر چه نیازی به بمب بود؟! از خلبان عراقی بپرسید وقتی فردایش آمد دید ساختمان مخابرات سرجایش هست چرا بجای آنجا اطراف مدارس را راکت باران کرد؟ چرا سری به شرکت نفت که مخازنش از ماهواره ها هم پیداست نزد؟ چرا سیلوی به آن بزرگی را ندید ولی ساختمان یک طبقه مدرسه را دید؟ یک ذره فکر کنید حتی در یک بازی رایانه ای هم شما موشک تان را بی خودی هدر نمی دهید چه برسد به دنیای واقعی. کشتن دو یا سه کارمند در فرمانداری به صرفه بود یا یورش به حیاط مدرسه ثارالله پر از دانش آموزان بی پناه؟! مدرسه ای با صدها دانش آموز در ساختمان و حیاطش بهترین هدف برای داغدار کردن کل اهالی یک شهر هست. می خواهید قبول کنیم تلفن و مخابرات میانه برای صدامیان آنقدر مهم شده بود که برایش جنگنده و بمب افکن بفرستند؟! با قطع تلفنهای میانه چه چیزی در صحنه نبرد عوض می شد؟ کدام لشکر روحیه اش را از دست می داد اگر تلفن میانه چند هفته و ماهي قطع می شد؟! 

کانال تلگرامی صدای میانه اشتراک‌گذاری مستقیم این مطلب در تلگرام

نظر شما

۹۳/۱۱/۸ ۰۲:۳۷
شنیدن خاطرات آنروزها از زبان کسانی که از نزدیک این تجربه ها را داشته اند نیز برای درک آن کافی نمیباشد. جمله(هر چقدر بگم نمیتونی اون شرایط را بفهمی)در هنگام صحبت از ان سالها بیشتر بر زبانها جاری میشود.

اخبار روز