خبرنگاری و خبر نویسی دو رکن به هم پیوسته هستند که اگر این دو با‌ل با هم در یک راستا و در یک جهت حرکت نکنند، پرواز اندیشه ها میسر نخواهد بود. لذا وقتی خبرنگار با اصول قواعد درست نویسی و ساده نویسی در خبرنویسی آشنا نباشد، نباید انتظار داشت که در جنگهای خبری و تاثیرگذاری بتواند بر اذهان عمومی موفق عمل کند، چراکه باعث ترویج غلط نویسی و همچنین اخبار نادرست و کذب به دلیل رعایت نکردن واژه ها در جای درست شده و اعتماد مخاطب را از دست می دهد.
از آنجایی که خبر با لید آغاز می شود بنابراین رسالت اصلی یک سردبیر یا خبرنگار، انتخاب تیتر واقعی، تهیه خبر و انتقال درست آن به مخاطب است که متاسفانه بعضی افراد سعی می کنند به خاطر جذب مخاطب برای اخبار خویش از تیتر جعلی استفاده کنند که قطعاً جعلی بودن آن باعث بی اعتمادی مردم به آن نشریه خواهد شد.
اخیراً خبرنگارنمای نشریه میانا خبرلری همانطوریکه در نوشته های قبلی با ارائه مدارک، اثبات شد که فاقد مجوز بوده ولی با اعتماد به نفس به کار خود همچنان ادامه می دهد، بعلت عدم آشنایی با قواعد و اصول خبرنگاری، مصاحبه آقای اسماعیلی نماینده اول و پرتلاش شهرمان را در نشریه خود به چاپ رسانده است که نه تنها با متن خبر تناقض دارد بلکه تیتر آن جعلی است. لذا اینگونه برخورد با نماینده ای که شب و روز در جهت حل مشکلات مردم قدم برمی دارد جز عناد و تخریب وی چیز دیگری نمی تواند باشد.
مردم بافرهنگ میانه به خوبی تشخیص می دهند چه کسی به دنبال حل مشکل شهرشان هست ولی اینگونه افراد خبرنگارنما باید توجه داشته باشند هرگز در بی اثر کردن تلاش های آقای اسماعیلی به اهداف شوم خود نخواهند رسید. این خبرنگار بیسواد در لید خبرش نوشته است (اسماعیلی نماینده شهرستان میانه گفته است باید هزینه های تحصیلی دانش آموزان خارجی وافغانی در ایران تامین شود) اما در متن خبر آورده است: آقای اسماعیلی نماینده میانه در این گفتگو تاکید کرده است رقم هایی که کمیساریای عالی یا سازمان ملل برای پوشش و تامین هزینه خدمات مطرح می کنند ناکافی است. باید مسئولان کشور از راههای قانونی و دیپلماتیک این تلنگر را به سازمانهای ذیربط بین المللی وارد سازند تا هزینه تعلیم و تربیت دانش آموزان اتباع خارجی در کشور تامین شود.
این متن خبر نشان از عجز و ناتوانی و بیسوادی یک سردبیر یا خبرنگار برای انتخاب یک تیتر صحیح است. مگر افتتاح کلینیک دندانپزشکی در هفته دولت در نتیجه تلاش و پیگیری آقای اسماعیلی با مجوزهایی که از وزیر بهداشت و درمان گرفته بود نیست؟ اگر غیر از آقای اسماعیلی کسی دیگری پیگیر این قضیه بوده و مجوز گرفته است چرا اسناد و مدارک ارائه نکرده و ساکت اختیار کرده است؟ و یا مجوز دانشکده پرستاری میانه که طبق ارائه مدارک توسط دفتر روابط عمومی آقای اسماعیلی، نماینده اول شهرمان، که در صدای میانه و فضای مجازی منتشر شده مگر از سال ۱۳۹۹ نبوده است؟ این مجوزها طبق اسناد موجود منتشره، زمانی از وزیر وقت گرفته شده است که هنوز سید بزرگوار آقای حسینی ،نماینده دوم شهرمان، به مجلس راه نیافته بود! چگونه به خود اجازه می دهیم بدون اینکه حتی یک مجوز یا دستوری از وزیر بهداشت و درمان گرفته باشیم به نام اسماعیلی و به کام خود قبضه کنیم؟ مگر با یک تذکر شفاهی در مجلس شورای اسلامی در مدت چند روز دانشکده پرستاری تاسیس می شود؟ این مردم شریف، آگاه، اندیشمند و باشخصیت شهرمان میانه را چه فرض کرده ایم؟ اگر غیر از این است مدعیان پیگیر مستمر، سند و مدرک در زمینه تاسیس دانشکده پرستاری میانه ارائه کنند. با حلوا حلوا، دهان شیرین نمی شود. بنده به عنوان یک خبرنگار آنچه را که با سند و مدرک می بینم تجزیه تحلیل می کنم. حالا طرفداران دیگران هر قدر تهمت و توهین را نثار بنده کنند هیچ اهمیتی نمی دهم و آنها را در حد پاسخگویی نمی بینم.
در پایان امیدوارم نمایندگان شهرمان برای بازگو کردن عملکرد خویش به مردم قدرشناس شهر عزیزمان میانه مدرک ارائه کنند.
