اگر تاریخ ورزش کشورمان را ورق بزنیم به خوبی بر همگان مشخص می شود که ورزش در ایران بخش مهمی از جامعه و فرهنگ ایرانی بوده است . همانند ورزشهای سنتی ، شامل بخش های کشتی اسب دوانی و بدن سازی و ورزشهای تیمی که در سده بیستم میلادی از غرب وارد ایران شده که شاخص ترین آنها فوتبال ، و والیبال می باشد. و برای گسترش این فرهنگ غنی مردان بزرگی پا به عرصه ورزشی گذاشته و در هر استان و شهرستان در جهت هدفمند کردن ورزش که مورد توجه پیشوایان دینی هم است تلاشهای زیادی کردند زیرا باور داشتند که ورزش کردن دارای محاسن و امتیازات فراوانی که می تواند داشته باشد علاوه از قهرمانی روح و جسم انسان را جلا می دهد که در این میان مدیران و نام آوران سالهای نه چندان دور شهرمان میانه نیز جهت خدمت به ورزش شهرمان سر از پا نشناخته و از هیچ کوششی دریغ نکردند. یکی از این مدیران که بنیانگذار ورزش شهرمان میانه بوده و با تلاشهای ارزنده اش در احیای ورزش میانه نامی ماندگار از خود بر جای گذاشت که برای همیشه در تاریخ ورزش شهرمان جاودانه خواهد ماند مرحوم آقای فتح اله پور خلخالی معروف به پوری است.
مدیر و ورزشکاری که یکسال از اسیر تراب شدنش می گذرد. مردی که وجود تاثیرگذارش در ورزش یکی از افتخارات شهرمان میانه بود چرا که قهرمانی ها ، قهرمان پروریهایش و از همه مهتر خدماتش نه تنها در ورزش بلکه در امر آموزش و پرورش زبانزد خاص و عام میانه ایهای قدر شناس است. قهرمان ورزشکاری که رشد و توسعه وگسترش ورزش میانه مدیون اوست مدیر مدبر و با شخصیتی که نه تنها همیشه در خدمت ورزش بود بلکه با اخلاص تمام عمرش را به ورزش و ورزشکاران شهرمان هدیه کرد. این مدیر عاشق ورزش چون خودش ورزشکار بود همیشه نه تنها معتقد ، بلکه باور داشت اگر ورزش با اخلاق و اعتدال همراه نباشد نتیجه مطلوبی را باز پس نخواهد داد . مرحوم پوری اولین فردی بود که بیش از چهار دهه سرپرستی سازمان تربیت بدنی و پیش آهنگی میانه را عهده دار بود و در این مدت هرگز اجازه نمی دادناملایمت ها باعث شود بعضی از مدیرانی که زیر دستش کار می کردند از ورزش فاصله گرفته و رها شوند و همین امر باعث شده بود که این مرحوم به حفظ مدیران ورزشی موفق در حوزه کاری خودش اهتمام بیشتری به ورزد . این مدیر ورزشی موفق ، نه تنها در جهت حضور ورزشکاران شهرمان در مسابقات ورزشی کشور و جهانی نقش اساسی داشت بلکه با مدال آوران ورزشی که دست پروده خودو مربیان ورزشی آن زمان شهرمان بودند نام میانه را در کشور بلند آوازه کرد. این مدیر با لیاقت و کار بلد علیرغم بودجه های ناکافی ورزشی آن زمان موفق شد با احداث باشگاه ورزشی و میدان فوتبال میانه و اخذ مجوز تاسیس دوره دوم دبیرستان دخترانه شهرمان ، آثار ماندگاری را از خود بر جای گذارد. و اگر امروز شهرمان میانه پایتخت ورزشی ایران نام گرفته است یادگار مردان بزرگی چون مرحوم پوری است که شاگردان و معلمان ورزشی حال حاضر ادامه دهنده راه وی هستند. یکی از ویژگیهای مهم مرحوم آقای پوری که برای نسل جوان ، مربیان و ورزشکاران امروزی شهرمان باید الگو باشد این است که چون خودش ورزشکار و مدیر بود همیشه تاکید داشت هر ورزشکاری که در راس مدیریت و یا سکاندار مسئولیت خطیر ورزشی است و یا می خواهد عهده دار باشد باید احساس کند که توانایی مجهز شدن به مدیریت را دارد یعنی اینکه وقتی ورزشکاری مدعی قهرمان بودن می کند و قصد حضور در مدیریت ورزشی دارد نباید تنها متکی به گذراندن دوره های مربیگیری در کلاس های آموزشی ، بلکه در عمل نیز ثابت کند توانایی اینکار برایش امکان پذیر است و میتواند با حرکت جوانمردانه اش ، که خود یک اصل در مدیریت ورزش است نهایت انصاف را رعایت نماید. روحش شاد و یادش گرامی باد.
