یک سال از غروب معلمی گذشت که دست تقدیر اورا ازگنجینه بزرگی بنام تعلیم و تربیت جدا کرد و جز مشتی خاک برای شاگردانش باقی نگذاشت و خانواده این معلم عاشق علم و هنر یکسال را با یاد بی حضورش ، با تلخی و مبهوت به پایان برد و در فراقش خون ودلهای فراوانی خورد. امروز اولین سالگرد آسمانی شدن معلمی فرهیخته ، دوستداشتنی و از همه مهمتر هنرمند و هنردوست میانه ای بنام مرحوم آقای ایرج شهرآزاد است
معلمی که دانشش خانه ها را استوارو راهها را برای تعلیم و تربیت فرزندان شهرش هموار ساخت، معلم بی ادعایی که وقتی کشتی عمر انسانی از مسیر مدرسه عبور می کرد دستان پر توانش لبریز از فانوس بود که نه تنها از امواج سهمگین ایام عبور می داد بلکه مانند نسیمی بود که کشتی را به سمت ساحل سعادت و خجستگی هدایت می کرد و بر بلندای کلمه می ایستاد و دیدار آشنا را مژده می داد ، معلمی که به آرامی در کلاس درس به میز سخن تکیه می زد تا شهاب ثاقب سخن را به سمت اهریمن سکون ، پَستی و رخوت نشانه گرفته تا جواهر کلامش را بر سطحی از تاریکی به پاشاند و از این طریق معرفت را در جامعه گسترانده و رنگ علم و دانش را بر فرزندان شهرش هدیه کند چرا که معتقد بود همه پیشرفت های مادی و معنوی بشر ریشه در تربیت افرادی دارد که از منبع زلال ایمان ، معرفت ، تعهد و ایثار معلم سیراب می شوند . آیا به راستی کلامی هست که تاب ثنای معلم آسمانی شده عزیزمان مرحوم آقای ایرج شهرآزاد را بیاورد؟ گر چه این معلم توانا و ارزشمند امروز در میان ما نیست اما کدامین روز ،،، روز ایرج خان شهرآزاد نیست و کدامین لحظه است که از شمیم تعلیم و تربیت وی عطر آگین نباشد مگر میشود خاطرات ، خدمات صادقانه و تلاش خالصانه این معلم با دانش را بویژه در رشته هنر در راستای هدایت و ارشاد نسلهای سالهای نه چندان دور شهرمان میانه فراموش کرد؟ و امروز ما به عنوان شاگردان این مرحوم در برابر خدمات ارزشمند این معلم دلسوز و هنرمندسر تعظیم فرود آورده و بانگ بر می آوریم به راستی اگر تو و امسال تو نبود چه کسی دستگیر ما در این توفان سهمگین زندگانی شده و ما را بسوی کشتی پر بار علم و معرفت راهنمایی می کرد. مرحوم آقای ایرج شهرآزاد در اول فروردین ماه سال ۱۳۲۰ در میانه چشم به جهان گشود و دوران تحصیلی ابتدایی را در دبستانهای عصار و قافلانکوه آن زمان و متوسط را در دبیرستان امام خمینی (شاپور سابق) به پایان رساند و در سال ۱۳۴۳ به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در مدارس دخترانه و پسرانه شهرمان به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۴۸ وارد دانشگاه مشهد شد و پس از فارغ التحصیلی به زادگاهش بر گشته و در خدمت دانش آموزانی قرار گرفت که وجودش برای آنها به عنوان یک معلم با دانش افتخار بزرگی محسوب می شد. این مرحوم با توجه به موفقیتش در تعلیم و تربیت دانش آموزان بویژه رشته هنر در سال ۱۳۵۵ به عنوان مدیر امور تربیتی آموزش و پرورش میانه منصوب شد . مرحوم آقای ایرج شهرآزاد با توجه به علاقه زیادی که به شعر و شاعری داشت با به یادگار گذاشتن غزلیاتی به زبانهای فارسی وآذری گنجینه ارزشمندی را بنام خود ثبت کرد. این معلم هنرمند و با درایت پس از چند دهه خدمت صادقانه و عاشقانه در امر آموزش و پرورش سال گذشته در چنین روزی متاسفانه بر اثر ابتلا به بیماری منحوس کرونا جان به جان آفرین تسلیم کرد روحش شاد و یادش گرامی باد.
