یک پیشنهاد

در تصاویری که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از دوکشور همسایه عراق و افغانستان و از مراسم دولتی، پارلمانی و غیره نشان می دهد من اخیراً موضوعی را متوجه شده ام؛ نمی دانم این تغییرات از کی و با چه کیفیتی روی داده است؟. البته به نظر می رسد بعد از تغییر نظام های خودکامه قبلی در این دو کشور و برگزاری انتخابات آزاد در آنها این تغییر موضوعیت پیدا کرده است. موضوع از این قرار است که در مراسم رسمی این دو کشور؛ توضیحات و عناوین مراسم (مثلاً جلسات پارلمان) به دو زبان (در عراق: عربی و کردی و در افغانستان: فارسی و پشتو) درج می شود. برای من خیلی جالب بود یعنی این دو کشور که هر دو محصول آمریکایی دموکراسی را تجربه کرده و هر از گاهی هم آن را با اغتشاش و هرج و مرج اشتباه می گیرند؛ به آن حد رسیده اند که زبان کردی در عراق و پشتو در افغانستان به عنوان یک زبان رسمی در مراسم دولتی، پارلمانی و ... جایگاهی در حد زبان اول آنها داشته باشد. شاید زمان آن باشد حالا که آقای روحانی در دوران نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری وعده هایی برای اقوام ساکن در محدوده ی جغرافیایی ایران داده بودند؛ در این زمینه (تدبیری) به خرج دهند و عمل به وعده خود را با این کار شروع کنند.