این جمله تان که "به قول حضرتعالی بنده مهندس نیستم" خطاب به نویسنده است؟ نویسنده که مهندس همین سازمان نظام مهندسی است.

جناب دکتر نایبی عزیز
ضمن تشکر از مطرح کردن این موضوع بسیار مهم؛ به نظرم بایستی قبل از وقوع فاجعه‌ای بزرگ در آینده؛ طوماری در این زمینه تهیه شده و از شهرداری درخواست شود که در این زمینه تجدیدنظر نمایند. وقوع حوادث احتمالی؛ علاوه بر اینکه جان چندین نفر را به خطر خواهد انداخت؛ به آبرو حیثیت شهرمان نیز آسیب وارد می‌کند.

ما مردم بدبخت ایران باید تاوان بچه آوری افغانها را بدهیم. نان 800 تومنی بخورند. بنزین ۳ هزارتومنی مصرف بفرمایند. تحصیل در مدارس ما بدبختا بکنند. بازار مسکن را اشغال و تورم بیاورند. آلودگی هوا هم بجای خود. ناترازی برق و آب و گاز درست کنند. از امنیت این کشور استفاده کنند. از پارک ها و فضاهای تفریحی بهره ببرند. که چی بشه ؟ به خدا قسم مسئول این کار هرکسی که هست خدا ازش نمیگذرد. مردم ایران ازش نمیگذرند. خدا انشالله در هر دو دنیا لعنتش کند

جناب دکتر نایبی بزرگوار : به یک موضوعی کاملا منطقی و اصولی اشاره نموده و یک واقعیتی را بیان کردیدکه نگرانی هایی را در دل خود جا داده است به قول حضرتعالی بنده مهندس نیستم ولی اگر به قوانین و اصول مهندسی توجه شود قطعا در آینده شاهد اینگونه چهره کریه و ناخوشایندی در شهرمان نخواهیم بود.

حرف نویسنده که در پایتخت کشور تجربه گرانسنگی در نظام مهندسی دارد و بالاترین رتبه را دارد باید در میانه بررسی شود. 

برای شهرکوچکی مثل میانه آپارتمان لازم نبود که پله اضطراری هم داشته باشه

یکساله دارم داد میزنم..میگم دولت اینارو بیرون کن .یه کتاب با هزاران جمله .اینا خطرناکن همه جوره .نمی تونین....با یه یا حسسسسین بیرونشون میکنن این ملت

خیلی عالی نظر شما خیلی بجا وقابل تامل است امیدوارم شهرداری ونظام مهندسی قبل از وقوع حادثه تجدید نظر فرمایند

با سلام ضمن تشکر از ایجاد فضای بحث در این موضوع به نظر میرسد هیچ یک از اعضای دخیل در ساخت و ساز به نحوه اجرای این پله ها دقیق نشده اند یک اتصال جوشی به ورق که نحوه کارگذاری ان نیز معلوم نیست و امنیت ساکنین حین تخلیه اضطراری که قطعا سبب افزایش تلفات خواهد شد لطفا نظام مهندسی میانه از این موارد گزارش و جوابیه ارائه دهد

هرکی اخراج افغانی هارو از شهر خودش شروع کنه..
اینا همه جا پر شدن..
برید کشور خودتون به اندازه کافی اینجا مهمون بودید

تخصص من مکانیک است و این سئوال شما را مهندسان سازه باید پاسخ بدهند اما از دید مکانیکی می توانم برآوردی از بارها و ممانهای استاتیکی و دینامیکی چنین پله ای ارائه بدهم:

1ـ برای چنین کاربردی باید پیش بینی شود که تمام 200 نفر ساکنین همزمان بخواهند فرار کنند. نباید مانند اسانسور رفتار کنیم که ظرفیت آن 6 نفر است و اگر نفر هفتم خواست با آسانسور برود باید منتظر باشد. همچنین باید ضریب بار دینامیکی 2 تا 2.2 را برای حالت پریدن و دویدن در نظر داشته باشیم. لذا بار استاتیکی این پله در بحرانی ترین حالت با میانگین وزنی 75 کیلوگرم برای هر فرد برابر با 15000 کیلوگرم و بار دینامیکی آن 30 تا 33 تن خواهد بود. همچنین وزن استاتیکی خود سازه را که برای 17 طبقه در حدود 15 تا 20 تن (بسته به قوطی ها و ستون ها و تراکم آنها متغیر است) اضافه کرد. لذا کل بار وارده در محدوده 50 تن یا 500 کیلونیوتن خواهد بود.

2ـ ممان وارده بر سازه در بحرانی ترین شرایط با مرکزیت نیروی 2 متری از محل اتصالات برابر با 1000 کیلونیوتن ـ متر خواهد بود.

3ـ هر دو عدد مربوط به نیرو و ممان باید در ضریب اطمینان 3 تا 3.5 به عنوان ضریب اطمینان طراحی ضرب شوند.

حال باید محاسبه شود که این سازه و محل اتصالات آن به ساختمان آیا تحمل 1500 تا 2000 کیلونیوتن نیرو را بصورت برشی و خمشی (هر کدام متفاوتند) و 3000 تا 3500 کیلونیوتن ـ متر ممان خمشی را دارند؟

محاسبات من در حد چند دقیقه تخمین اولیه است و برای چنین حساسیتی باید بیشتر دقت شود.

نکته مهم و قابل تأمل
بنده در تهران وپروژه هایی بند مورد اشاره مقاله جناب نائبی شاملشون شده داکت فشار مثبت به همراه سانتریفیوژ دمنده اجرا کردم که نسبت به پله فرار مزیت های بسیاری از جمله کاهش بار مرده،کاهش هزینه،افزایش کارایی در مواقع آتش سوزی،زیبایی بصری، عدم نیاز به رنگ آمیزی به جهت احتمال پوسیدگی راه پله فلزی،افزایش ضریب ایمنی به هنگام فرار در مواقع اضطرار، عدم دسترسی آسان به طبقات از جانب دزدان و… در پی داشته
امیدوارم جناب آقای دکتر ابراهیمی عزیز که فردی شایسته و کار بلد هستند این موضوع مهم را مد نظر قرار بدن
توفیق و سلامتی جناب نائبی عزیز رو هم از خداوند خواهانم

مهندس نائبی من تخصصی در طراحی سازه ندارم. واقعاً چنین راه پله هایی می تواند 200 نفر را در حال فرار تحمل کند؟ شما سابقه تان بیشتر است باید بهتر بدانید.

در مجموعه باغات بخش ارژن وخان زنیان شیراز تمامی افغان هاي غیره مجاز لانه کرده وتمامی کارها را قبضه کرده‌اند ودر هنگام شب دست به انواع کارهای خلاف زده چون اکثریت مجرد هستند دست به بی ناموسی تجاوز قتل غارت آدم ربایی می زنند وفتی هم که معترض می‌شویم مارا تهديد به مرگ می‌کنند وخیلی از کار فرمایان که اکثریت از منطقه جنوب آمده اند وباغ خریده اند برای عيش و نوش وفحشا به خاطر منفعت طلبی از آنها استفاده می‌کنند وبا آن ها هم دست هستند لطفا اقدام کنید و آنها را گاک سازی کنید

شورای محترم شهر بنظرتون خیابان حاج مراد هم جز شهر نیست درست مرکز شهر با پیاده روهای خاکی ،وساختمان های عقب نشینی نشده، ومخروبه مخصوصا از طرف کلیک نصر که وارد میشی درست روبرو تقاطع درخیابان با سطل آشغا هاوبنای مخروبه مواجه میشین ،بنظرتون طی دوهفته اخیر که میهمان ها از سایر شهر ها اومده بودن بد نبود جناب محمدی شما خودتون بهتر میدونید چون ساکن اونجایی، کاری نمیشه کرد ،حداقل بفرمایید اسم اونجا خیابان حاج مراد ه یا کوچه حاج مراد از بس نوشتم و گفتم دیگه ناامید شدم میخوام بفروشم واز اون منطقه نفرین شده برم ،مخصوصا اون ساختمان (...) که مثل طویله وسط خیابونه وصاحبش عین خیالش نیست که اونجارو زشت کرده شهرداری هم بی خیال ماجراست

دکتر نایبی عزیز ممنونم از این مقاله ارزشمندتان. خیلی قابل تامل و بررسی است. تا زمانی که فاجعه ای رخ ندهد هیچکس این معضل را نمی فهمد اما خدا نکند فاجعه ای بدتر از یک آتش سوزی رخ دهد. آن وقت مسئولین باید پاسخگو باشند.
عکس دوم که در متن قرار داده اید 17 طبقه دارد. فکر کنم 60 متر ارتفاع داشته باشد. در خوشبینانه ترین حالت 50 واحد دارد و کل جمعیت بلوک شاید 200 نفر باشد.
اولاً واقعا نمی دانم چطور یک مادر همراه با یک بچه می تواند از یک ارتفاع 60 متری که چشمش سیاهی می رود به پایین بدود؟
ثانیاً واقعا نمی دانم چطور 200 نفر همزمان می توانند از این پله ها پایین بروند؟ به هر حال رفتن و دویدن در چنین پله هایی که هم زیرش دیده می شود و هم کناره هاش، ترسناک است و سرعت رفتن و دویدن در چنین پله هایی خیلی کندتر از پله های سنگی محصور است.
ثالثاً آیا واقعاً سازه ساختمان برای نگهداری این اسکت عظیم همراه با هجوم پرفشار و پرضربه 200 نفر به درستی طراحی شده است؟

من یک بار مهمان بودم در منزل دوستم درمجتمع دانشگاه آزاد که نزدیک قوری چای هست. گفت چای را برویم در پله فرار بخوریم. انصافاً، هم هوای خوبی داشت و هم دید به بیرونش خوب بود اما در تمام نیم ساعتی که روی پله های مشبک و نرده ای نشسته بودم استرس داشتم که این پله ها از جا کنده بشند. کلاً نگاه به پایین از ارتفاع بالا خوف داره. چند بار گفتم برویم داخل ولی دوستم گفت نگران نباش!

والا المان قبلی نوستالژیک و مردم پسندتر بود و کسی از اون ناراضی نبود
نمیدونم چرا برای کارهای کم اهمیت اینگونه هزینه تراشی میشود
کارهای با اولویت تر از این خیلی زیاده
چرا اینگونه ریخت و پاش میشه

دهها حکم تخریب از دیوان صادر شده ولی اجرا نمیشود!!!
یک شهر بی قانون با مسئولانی ....

نکته خوبی اشاره کردید جناب اقای نایبی