کرونا از دیدگاه پزشکی ویروسی است که فرد مبتلا را به مشکلات تنفسی حاد گرفتار میکند ولی اگر از دید اجتماعی پیامدهای مثبت آن مورد توجه قرار گیرد موضوع به شدت جذابی است که افراد را به تفکر در مسائل اجتماعی ، باور ها و عادت ها ، هنجار ها و ناهنجارها و ...سوق میدهد.
بررسی همه جوانب و پیامدهای اجتماعی شیوع این ویروس نه در این مجال میگنجد و نه در توان دانش من هست اما بد نیست یکی از موارد آن در خصوص پیوند جامعه با آموزش و پرورش را نقد کنیم !
سالهاست که " انجمن اولیا و مربیان " به عنوان پل ارتباطی اولیا با آموزش و پرورش در مدارس تشکیل میشود ، اما کارایی آن از حد مستندسازی برای ارائه گزارش مکتوب ! به بالادستی بالاتر نرفته است . ویروس کوچک کرونا، این کار بزرگ یعنی ایجاد ارتباط خانواده ها با مدرسه را فقط در عرض چند هفته انجام داد . بدون اینکه همایش کشوری برگزار کند ، بدون دعوت از مسئولین و کارشناسان زبده حوزه آموزش !
کرونا به خانواده ها نشان داد تدریس و آموزش کار ساده ای نیست ! و معلم ها برای آموزش فرزندانمان تلاش می کنند ، کرونا به زبان ساده به مسئولین گفت معلم مصرف کننده نیست بلکه بزرگترین کارخانه تولیدی کشور را مدیریت میکند .بی توجهی به دستگاه تعلیم و تربیت و جامعه فرهنگی کشور و مطالبات آنها زیانهای جبران ناپذیری به کل جامعه وارد خواهد کرد.
کرونا ثابت کرد نشاندن بچه ها پای میز آموزش کار راحتی نیست چرا که اکثر خانواده ها از این کار یعنی اصرار به فرزندانشان برای نشستن در پای تلویزیون و مشاهده فیلم های آموزشی به ستوه آمده اند.
به نظر میرسد پیوند مبارکی بین خانواده ها و آموزش و پرورش شکل گرفته و جایگاه فراموش شده " معلم " دوباره احیا میشود .
این روزها ، خانواده ها مجبورند تکالیف ارائه شده در فضای مجازی را با هزینه شخصی چاپ کنند ، این یعنی درک بیشتر هزینه های مدارس !
کرونا، مفهوم جدیدی از تعطیلی مدرسه به ما نشان داد . پیش تر دانش آموزان از تعطیلی مدرسه خوشحال میشدند اما کمتر دانش آموزی است که این روزها برای مدرسه ، برای دوستانش و برای کلاس درس، دلتنگ نشود .
کرونای نحس ! نمیتوانم از تو برای حضورت تشکر کنم چون جسم انسانها را به خطر انداخته ای اما ذهن ما را در باره خیلی از مسائل اجتماعی قلقلک دادی و به مسیر تفکر هدایتمان کردی !
التماس تفکر